روشی نوین در تخصیص منابع در رادیو شناخت گر مبتنی بر ofdma

هدف از این پژوهش ارائه ی روشی ساده در زمینه ی تخصیص منابع در رادیو شناخت گر مبتنی بر دستیابی چندگانه تقسیم فرکانس متعامد می باشد. تخصیص منابع (به مفهوم اختصاص توان و پهنای باند) به منظور بیشینه کردن ظرفیت و کارایی که یک تابع لگاریتمی است، تحت محدودیت بیشینه توان و آستانه تداخل صورت می پذیرد. به منظور کاهش محاسبات، کارایی را با یک تابع خطی تقریب می زنیم. این تابع خطی در بهره ی کانال به نویز پایین به مقدار واقعی نزدیک تر است، برای تعمیم آن به شرایط بهره به نویز بالا، ضریب مناسبی در نظر می گیریم. برای این منظور رویکردهای پیشین برای پیدا کردن توان اولیه از مراجع قبلی در نظر گرفته شده و بر مبنای نتایج حاصل از آن، به شیوه ای منطقی ضریب مورد نظر تخمین زده می شود. نتیجه ی این عملکرد رسیدن به یک مسئله ی برنامه ریزی خطی است که با روش سیمپلکس یا دوگان آن یا روش های بهبود یافته با زمان چندجمله ای به راحتی حل می شود. پیچیدگی محاسباتی این روش نسبت به روش های متعارف پیشین بسیار کمتر می باشد. نتایج حاصل از این ساده سازی در مقایسه با روش های پیشین نشان دهنده ی عملکرد مناسب به خصوص در بیشینه ی توان و آستانه تداخل پایین است، زیرا در این شرایط تقریب در نظر گرفته شده به مقدار واقعی نزدیک تر می شود. کلید واژه- تخصیص منابع، رادیو شناخت گر، دستیابی چندگانه تقسیم فرکانسی متعامد، کارایی، بهره ی کانال به نویز